Blog

Maal leuk

Klinkertjes onder onze banden. Zodra we het dorp uit zijn gaan ze over in asfalt. Gras, bomen, een koolmees, links een boerderij en rechts een boomklever. Rechts een huis en weer bomen. Klinkt idyllisch, alsof je op vakantie bent.… Sinds 160 dagen is dit onze realiteit. Iedere dag wanneer we naar en van school fietsen. Stéan heeft vooral oog voor de melkwagens en trekkers die we onderweg ook dagelijks tegen komen. ‘’Veel melk winkel mama!’’

160 dagen wonen we nu in ons nieuwe huis. Nieuw is het voor ons niet meer. Het voelt al zo eigen, zo vertrouwd. Dit is ons thuis! We zijn gewend aan school, de winkels en de buurt. Het dorp dat slechts 300 inwoners telt maar zoveel betrokkenheid en warmte toont. Waar feesten vrijblijvend met elkaar gevierd worden en iedereen welkom is. Kerstmarkt voor het dorpshuis: vuurkorven, kraampjes met prachtige handgemaakte spullen, een kerstspel door de kinderen uit het dorp. Ik waande me even in een Friese aflevering van ‘’Kerst met Linus’’. Genieten!

Zo lijkt het wel een sprookje. En eerlijk gezegd, op de meeste momenten voelt het ook zo. Alleen al de plek waar ons huis staat is sprookjesachtig te noemen. Twee puberdochters ervaren dat anders. ‘’Nou, echt heel leuk zo zonder vriendinnen in de buurt…’’ of  ‘’Nee, als je zo nodig in een oude boerderij moet wonen is er nergens meer geld voor!’’ De meiden hebben hun draai gevonden. Ze hebben vriendschappen gesloten gaan met plezier naar school en hebben in de acrogym een nieuwe sport gevonden. Maar voor hen is het echt wel wennen. Ondanks de boosheid en frustratie zie ik twee blije meiden die het hier gaan redden.

De ruimte, de rust, de sfeer…. We genieten echt volop en het is echt ons thuis. Maar met dat gevoel verdwijnt helaas niet de reden van de hele verhuizing. Ook in dit huis komt de epilepsie bij Thorben op de meest rotte momenten. Heeft Stéan moeite met taal en begrijpt hij niet waarom iets niet kan. Kost het aanvragen van het PGB mij inmiddels al vijf maanden en hebben we zorgen om het eten van Thorben.

En toch…toch voelt het hier anders.  Thorben slaapt beneden in de nieuwe aanbouw naast onze slaapkamer dus we kunnen hem horen. Dat geeft rust. In diezelfde aanbouw hebben we een badkamer laten maken. Ik hoef Thorben de trap niet meer op en af te tillen. Vooral mijn rug is hier heel blij mee.

Stéan kan ‘’zelfstandig’’ buiten spelen. Hij kan in onze tuin rondjes fietsen, geniet van het spelen met zijn buurjongen en buurmeisje (‘’mij vriend mama’’) en rijdt dagelijks met zijn trekker met aanhanger door de tuin. In stilte geniet van hij van de fietstocht van school terug naar huis om vervolgens in alle rust een kopje thee bij oma te drinken.

Na 160 dagen maken we de balans op. ’’Zouden jullie terug willen?’’ Voor geen goud zouden Dave en ik terug willen. Benthe twijfelen vanwege haar sport en Eefke mist haar vriendinnen. Stéan zegt ‘’Nee andere huis, nee!’’. Duidelijke taal. Stéan wijst naar Thorben. ‘’Ook leuk?’’ ‘’Ja, ook Thorben vindt het hier leuk.‘’ Springend van enthousiasme roept Stéan: ‘’Mama, maal leuk!!!’’ Ja knul, we vinden het hier allemaal leuk!

13 Reacties

  • Fien Egberts

    Wat mooi om te lezen dat het zo goed gaat met jullie en dat de kinderen hun draai gevonden hebben.
    Gezondheid een goeie jaarwisseling en een super 2020!

    Groet Fien

  • Marsha

    En toch mis ik jullie enorm! Ben super blij dat jullie het zo fijn hebben, maar wat zou ik graag Thorben binnen zien trippelen in onze klas en zo een lekkere knuffel van hem krijgen. En Femke, jouw stralende lach, zelfs na 20 vreselijke korte nachten, blijf jij stralen, respect hoor, voor jullie alle 5! Groeten en kus voor jullie allemaal, ook opa en oma 😘

    • Femke

      Misschien moet ik op een studiedag toch maar eens een tripje wagen….Dankjewel voor de complimenten. En voordat er roddels de wereld in komen. We zijn nog steeds met zijn zessen hoor…

  • Judith

    Mooi Fem. De zorgen blijven groot, de liefde gelukkiger groter. Geniet van je mooie gezin en de groeten aan je ouders: rijkdom dat ze er (zo dichtbij) zijn. Lfs Judith

    • Femke

      Zeker, de liefde overwint alles! En ik ben me er heel bewust van dat ik een bofkont ben met mijn ouders zo dichtbij. Een mooi en gezond 2020 met al je mannen gewenst!

  • Judith

    Hoi Femke,
    Ik was toevallig een paar dagen geleden opzoek naar je website. Ik moest aan jullie denken omdat ik de serie miste dit jaar op tv. Kerst met Linus (ik weet dat je dat ook altijd keek) Ik dacht hoe zal het toch met Femke en haar gezin gaan. Zullen ze hun draai gevonden hebben. Zo te lezen wel dus. En wat fijn om te lezen. Wat heb je het weer mooi geschreven.
    Groetjes Judith

  • Keano en Jessica

    Hi Femke ,

    Wat fijn om te horen hoe jullie daar je plekje gevonden hebben
    ,Keano had het net weer over Thorben en dacht ik zal eens even kijken hoe het allemaal gaat daar .
    Keano en ik stiekum ook wel mist Thorben wel zegt hij het is zo,n schatje zoals hij dan zegt ,terwijl hij anders nooit iemand mist haha.

    Maar vind het voor jullie meiden ook wel heel fijn dat ze er hun draai hebben kunnen vinden ondanks het gemis van de vriendinnen hier .
    Het is misschien een beetje laat maar toch wens ik jullie al het goede en liefst nog een beetje meer voor 2020

    Groetjes Keano en Jessica

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *